هنر درمانی به فعالیتهای خلاق
روان درمانی با استفاده از مواد و روشهای (هنری – دیداری – شنیداری) می گویند.
هرچند مبحث هنردرمانی ازدیرباز موردتوجه اندیشمندان و فیلسوفان ازجمله
ارسطو بوده و کارکردهای درمانی هنر با عناوینی چون «کاتارسیس» و «پالایش
روانی» از هزاران سال قبل مطرح گشته، اما کاربرد روان شناسانهٔ هنر به شکل
امروزی نخستین بار توسط زیگموند فروید ارائه شد و دیری نپایید که هنر و
روانکاوی از تأثیرات متقابل یکدیگر بهرهها بردند